«Aποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις». Ο στίχος αυτός ήρθε στο μυαλό μου από το ποίημα του μεγάλου μας Αλεξανδρινού ποιητή Κ. Καβάφη, βλέποντας τις κωμικοτραγικές
σκηνές των εκλεγμένων «τοπικών μας αρχόντων» που διέλυσαν ως άλλοι μπαχαλάκηδες την συνάντηση του ΚΑΣ στην αρχαιολογική υπηρεσία Κατερίνης και μετά βγήκαν ως οσίες παρθένες να ομνύουν υπέρ του σεβασμού των θεσμών, προσπαθώντας επί ματαίω να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Και παράλληλα είδαμε τη σφοδρή, εμπαθή επίθεση του δημάρχου Λιτόχωρου κατά της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης και στο όνομά της κατά όλων των εθελοντών, όλων των πολιτών και των δημοτών που δεν στέργουν να υποτάσσονται, που δεν υπακούουν σε ξένα κελεύσματα, που θέλουν να θέτουν τις αποφάσεις των αρχόντων στην βάσανο της λογικής, στην βάσανο της εξυπηρέτησης του κοινωνικού συμφέροντος αλλά και της αειφόρου ανάπτυξης.
Γράφηκαν για προσωπικά συμφέροντα των παριστάμενων ξενοδόχων, για την πίκρα της άτακτης υποχώρησης του Παπαθανασίου για τα απόβλητα της ΤOSOH, όμως εμείς το πάμε ακόμα παραπέρα. Είμαστε βέβαιοι ότι αυτό που τους ανησύχησε, αυτό που τους εξόργισε είναι γιατί νιώθουν ότι πλέον δεν περνά η μπογιά τους.
Βλέπουν τα έδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους, βλέπουν να χάνουν τα πολιτικά τους ερείσματα, βλέπουν να καταρρέουν ομού με τους πολιτικούς υποστηρικτές τους και τρομάζουν στη προοπτική της τοποθέτησής τους σε περίοπτη θέση στον ΧΥΤΑ της ιστορίας.
Από τη μια η Ν.Δ. ακολουθώντας το δρόμο του ΠΑΣΟΚ χάνει τον κυρίαρχο πολιτικό της ρόλο της, και από την άλλη νέες πολιτικές δυνάμεις βγαίνουν στον ορίζοντα αλλά και οι πολίτες οργανωμένοι σε εθελοντική βάση, με βάση τα προβλήματα και χωρίς κομματικές παρωπίδες, βγαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο διεκδικώντας και κερδίζοντας βασικό ρόλο στα τοπικά πράγματα. Αυτά είναι που φοβούνται για αυτά χάσαν την ψυχραιμία τους και σκούζουν απελπισμένα.
Οι επόμενες εκλογές θα βρούνε χωρίς κανένα βουλευτή τη Ν. Δημοκρατία, η Περιφέρεια μετά και τις εξελίξεις με τον Ψωμιάδη και την σίγουρη ήττα της Ν.Δ. αλλάζει χέρια, και οι τοπικοί δημοτικοί μας άρχοντες θα ακολουθήσουν στον εκλογικό κατήφορο τα κόμματα Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ που τους υποστήριζαν.
Γιατί αυτό που τους έδινε ψήφους αυτό που τους καθιστούσε κυρίαρχους στην τοπική αγορά ήταν η πρόσδεση τους με τα κυβερνητικά κόμματα, με τους τοπικούς βουλευτές, η προσδοκία και η πραγμάτωση του πολιτικού μέσου, το κουβάρι που συνέδεε οικονομικούς παράγοντες, επιχειρηματικά συμφέροντα, πολιτικό χρήμα, κυβερνητική στήριξη, σε ένα πλέγμα συμφερόντων, που επέτρεπε στους λίγους και ελαχίστους να κάθονται στο σβέρκο των πολλών, σε μια κοινωνία που φαινόταν ανίκανη να αντιδράσει.
Όμως βλέπουμε την κοινωνία των πολιτών να καθορίζει τις πολιτικές εξελίξεις, να ανοίγει θέματα, να επιβάλλει την ατζέντα αλλά και να προωθεί λύσεις, υποχρεώνοντας ακόμα και πολιτικούς παράγοντες να προστρέχουν στην βοήθειά της όταν θίγονται συμφέροντά τους, όπως είδαμε την παρουσία του βουλευτή Κωνσταντόπουλου σε συνεδρίαση της εθελοντικής ομάδας για τα απόβλητα της ΤOSOH.
Να κυβερνάει το κόμμα του, να είναι πρωτοκλασάτος βουλευτής, πρώην υπουργός και να μην ακούγεται όχι στους αρμόδιους φορείς ούτε καν σε τοπικούς αυτοδιοικητικούς παράγοντες και να προσπαθεί να υπερασπίσει τα συμφέροντά του μέσω της εθελοντικής ομάδας δράσης.
Προσωρινά μεν γιατί μετά και αφού η κοινωνία των πολιτών δεν ελέγχεται συμμαχεί με τον κ. Παπαθανασίου σε βάρος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, κηρύσσοντας τα μέλη του persona non grata ( από το χωράφι του άραγες) επειδή απλά δεν είναι του χεριού τους ,επειδή απλά διαβουλεύονται έχοντας ευήκοα ώτα στην κοινωνία των πολιτών.
Ορθώς ανησυχείτε φίλτατοι. Το πολιτικό τοπίο αλλάζει ραγδαία, η περίοδος των δεινόσαυρων λήγει, η ώρα της κοινωνίας των πολιτών ανατέλλει.
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον λοιπόν.
Αλλά απολείπειν και Γεώργιο και Σοφία και Σάββα και Χρήστο και τους όλους τους συν αυτώ.
Κατερίνη 17/12/2012
