Του Κώστα Σορώτου – προπονητή του Πιερικού Αρχελάου
Μετά τα άρθρα μου των δύο προηγούμενων εβδομάδων που άμεσα η έμμεσα αναφερότανε στο μπάσκετ του παρελθόντος, στο μπάσκετ που αγαπήσαμε και που φαίνεται και από την ανταπόκριση που είχαν τα κείμενα μου ότι και εξακολουθούμε και αγαπάμε αλλά και δεν έχουμε σταματήσει να ελπίζουμε ότι κάπως έτσι θα είναι και το μπάσκετ που θέλουμε για το αύριο αυτού του τόσο όμορφου και τόσο ταλαιπωρημένου αθλήματος, η επικαιρότητα μας υποχρεώνει να επανέλθουμε στη σημερινή πραγματικότητα την τόσο θλιβερή και άσχημη.
Είχα στο μυαλό μου σήμερα να ασχοληθώ με το αγωνιστικό κομμάτι του τελικού του κυπέλου, ένα παιχνίδι που όλος ο μπασκετικός κόσμος περίμενε με αγωνία.
Οι εξελίξεις με πρόλαβαν και λίγες ώρες πριν κάτσω να γράψω το κείμενο μου ο τελικός
αναβλήθηκε…..
Μιλάμε για άλλη μια νίκη του χουλιγκανισμού, μια τεράστια ήττα του αθλητισμού, μια ακόμη χαμένη ευκαιρία για το μπάσκετ να δείξει κάτι διαφορετικό, μια ακόμη
ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι δυστυχώς Ελληνικό κράτος με την κυριολεξία της λέξης δεν υπάρχει, αν και αμφιβάλω ότι υφίσταται και με όποια ελαστική χρήση της λέξης «κράτος».
Αυτές τις ημέρες ακούστηκαν διάφορες ιδέες για τον τρόπο διεξαγωγής του τελικού.
Να γίνει με μαθητές του γυμνασίου, να γίνει με μαθητές δημοτικού, να γίνει με
παιδιά των ακαδημιών, εάν συνεχιζότανε η αναζήτηση πάνω στην ίδια λογική νομίζω
πως θα φτάναμε να γινόταν ο τελικός με έμβρυα η με νεογέννητα στις θερμοκοιτίδες
μέσα.
Τελικά αναβλήθηκε ο τελικός και αυτοί που πήραν την απόφαση θεωρούν ότι έκαναν το σωστό.
Εγώ πάλι έχω άλλη άποψη. Η άποψή μου είναι ότι ο τελικός έπρεπε να γίνει κανονικά
με μοιρασμένα εισιτήρια που η κάθε ομάδα θα μπορούσε να τα διαθέσει όπου ήθελε.
Σε παιδιά, σε υπερήλικες, σε κομάντος, σε πεζοναύτες, σε τρελούς, σε όποιον η κάθε
ομάδα ήθελε να τα δώσει. Με μια προϋπόθεση όμως, ότι θα ήξεραν οι ομάδες ότι ο
τελικός θα διεξαγόταν σε χώρα που υπάρχουν νόμοι και μηχανισμοί που μπορούν να
επιβάλλουν τους νόμους.
Να ξέρουν ότι με το πρώτο αντικείμενο που θα πέσει στο γήπεδο ο αγώνας θα διακοπεί οριστικά και όχι προσωρινά για κανένα τρίωρο μέσα στο οποίο τρίωρο όλοι θα παρακαλούν τους κάφρους να ηρεμήσουν για να συνεχιστεί το παιχνίδι.
Να ξέρουν ότι στο παιχνίδι θα υπάρχει αστυνομία και ο πρώτος που θα διανοηθεί να
τραμπουκίσει, να εμποδίσει την ομαλή διεξαγωγή του αγώνα, θα βρεθεί χωρίς δεύτερη κουβέντα στη φυλακή και χωρίς τη δυνατότητα να βγει γρήγορα από εκεί.
Να ξέρουν οι ομάδες ότι αν οι οπαδοί τους προξενήσουν επεισόδια πριν, κατά τη
διάρκεια η μετά τον αγώνα οι συνέπειες θα είναι αυστηρές και δεν θα είναι μόνο
κάποιες αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών απέναντι σε αντιπάλους υποδεέστερους κατά πολύ αλλά και βαθμολογικές απώλειες που θα είναι μοιραίες για τις βλέψεις τους στη συνέχεια του πρωταθλήματος και όχι μόνο.
Να ξέρουν οι ομάδες και οι οπαδοί τους ότι οι κάμερες που στοίχησαν ένα σκασμό
λεφτά στο ελληνικό κράτος για την αγορά τους θα βρουν άμεσα τους υπαίτιους των
επεισοδίων και θα τους οδηγήσει στην δικαιοσύνη που θα εφαρμόσει τους νόμους του
κράτους.
Να ξέρουν οι ομάδες ότι οι εφημερίδες, τα σάιτ και οτιδήποτε άλλο εκφράζει τις
απόψεις τους και τις γραμμές τους, αν δυναμιτίσουν το κλίμα με τα συνήθη εμετικά
πρωτοσέλιδα που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη πρόκληση βίας και επεισοδίων την επόμενη κιόλας ημέρα ο εισαγγελέας θα τις έχει κλείσει.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες έπρεπε να γίνει ο τελικός, κάτω από τις συνθήκες
δηλαδή που γίνεται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, στον πολιτισμένο κόσμο που οι
νόμοι υπάρχουν για να εφαρμόζονται και δεν υπάρχουν για να καταστρατηγούνται.
Κάτω από τις συνθήκες στο τέλος βρε αδελφέ που έπαιξαν οι δυο ομάδες πριν από
μόλις δύο χρόνια στο final-four του Βερολίνου και δεν άνοιξε μύτη γιατί όλοι
κατάλαβαν, με το που έφτασαν στο Βερολίνο, ότι οι φυλακές της πόλης ήταν ανοιχτές
και τους περίμεναν, η αστυνομία ήταν κατάλληλα εκπαιδευμένη, αλλά και με την
διάθεση να τους συλλάβει με το πρώτο παράπτωμα και γιατί οι ομάδες και οι
διοικήσεις τους κατάλαβαν ότι οι κυρώσεις σε περίπτωση επεισοδίων θα ήταν
καταστροφικές για τους συλλόγους τους και κατ΄ επέκταση αποτρεπτικές για κάθε
σκέψη επεισοδίων. Θα θυμάστε όλοι ίσως πώς συνελήφθη άμεσα ο οπαδός του
Παναθηναϊκού που είχε την ατυχή έμπνευση να πλησιάσει απλά τον Μπουρούση……
Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ζούμε σε ένα κράτος ανύπαρκτο , ανίκανο να εφαρμόσει τους νόμους που το ίδιο έχει καθορίσει και βέβαια πολύ επιρρεπές στο να εφαρμόζει τους νόμους, όχι με πνεύμα δικαιοσύνης αλλά κατά το δοκούν.
Δεν μπορώ να δώσω άλλη εξήγηση πως η ίδια αστυνομία και το ίδιο κράτος μπορούν να εφαρμόσουν τον « νόμο» απέναντι σε απεργούς που παλεύουν για το ψωμί τους και τα εργασιακά δικαιώματα τους, που τους αποχαιρέτησαν στον βωμό του μνημονίου και δεν μπορούν να διαφυλάξουν έναν αγωνιστικό χώρο από τους χουλιγκάνους. Δεν μπορώ να καταλάβω πως αδιόριστοι δάσκαλοι και καθηγητές όταν πηγαίνουν στο ραδιομέγαρο για να κοινοποιήσουν τα δίκαια αιτήματα τους φεύγουν σηκωτοί από εκεί ενώ εκπρόσωποι οργανωμένων οπαδών που ευθύνονται, εφέτος μόνο, για την καταστροφή δύο πόλεων και αρκετών γηπέδων, ενέργειες που έχουν κοστίσει στην ομάδα τους αρκετές αγωνιστικές τιμωρίας , είναι καλοδεχούμενοι, παίρνουν μικρόφωνα και λένε τον πόνο τους και επιβάλουν συνέπειες σε εργαζόμενους στην ΕΡΤ……
Για να καταλήξω λοιπόν κάπου επαναλαμβάνω ότι για εμένα ήταν λάθος προσέγγιση να γίνει ο τελικός μόνο με παιδάκια και ακόμα μεγαλύτερο λάθος η οριστική του αναβολή, αφού έτσι ο χουλιγκανισμός κατάφερε άλλη μια σημαντική νίκη απέναντι στο Ελληνικό μπάσκετ, αφού απέδειξε ότι εκτός του ότι έχει τη δυνατότητα να διεξάγονται οι αγώνες με τους όρους του, μπορεί και να τους αναβάλει όποτε θέλει.
Έτσι το μπασκετάκι έχασε άλλη μια ευκαιρία τώρα που το Ελληνικό ποδόσφαιρο περνάει μεγάλη κρίση να δείξει κάτι διαφορετικό και τελικά υφίσταται τις εισαγόμενες
συνέπειες της ποδοσφαιρικής αλητείας στο πετσί του.
Έχω πει και στο παρελθόν ότι η μόνη λύση για το μπάσκετ είναι η δημιουργία δικού
του αποκλειστικού μπασκετικού κοινού που να μην είναι κοινό με τους ποδοσφαιρικούς οπαδούς. Αυτή είναι η λύση και εκεί πρέπει να στραφούμε όλοι. Από την αρχή και με λίγους στο ξεκίνημα. Λίγους και καλούς που θα αποτελέσουν τη μαγιά για κάτι καλύτερο στη συνέχεια.
Αυτά για αυτή την εβδομάδα και τα λέμε και πάλι σε μια εβδομάδα λέγοντας ένα
και «μη χειρότερα»……
Σας αφήνω με τρία υστερόγραφα…..
Υ.Γ 1 Βαγγέλη Αλεξανδρή να αγιάσει το στόμα σου…
Υ.Γ 2 Άρχοντα του αγώνα η αυθαιρεσία και η κατάχρηση εξουσίας είναι μια έντονη
δράση που καμιά φορά μπορεί να προκαλέσει αντίδραση απρόβλεπτη και ανεξέλεγκτη…….
Υ.Γ 3 Σε κάποιο μπασκετικό σάιτ διάβασα σε σχόλιο σχολιαστή για την Α2 ότι με την παρουσία μου στον Αμύντα υπήρχε «πολύ κακό κλίμα στα αποδυτήρια της
ομάδας»…..Προφανώς Χρήστο επειδή δεν ήσουν παρών για να έχεις δικιά σου άποψη, κάποιος σε πληροφόρησε για αυτό. Έχω να σου πω λοιπόν Χρήστο σε εσένα και κυρίως στον πληροφοριοδότη σου, ότι καλό θα είναι να λέμε την αλήθεια, να μην είμαστε αχάριστοι (απευθύνομαι στον πληροφοριοδότη σου) και οι καλύτεροι μάρτυρες για το κλίμα μιας ομάδας είναι οι ίδιοι οι παίκτες. Μπορείς να τους ρωτήσεις λοιπόν……
Και στο λέει ένας άνθρωπος που και στη συγκεκριμένη περίπτωση ανέλαβε τις ευθύνες του ακόμα και μέσα από το σάιτ που έχω την τιμή να με φιλοξενεί αλλά και παντού όπου είχα λόγο.
Τελειώνοντας έχω να πω πρώτον ότι ο καθένας γράφει την ιστορία του σε αυτόν τον
χώρο και δεύτερον ότι σημασία δεν έχει πως μπαίνεις σε μια κατάσταση, αλλά το πώς
βγαίνεις…..Αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει μεγάλη σημασία και το πώς
μπαίνεις…..
banner
