Ο Κλεισθένης γράφει.
Το αίτημα των Ελλήνων για κάθαρση του πολιτικού συστήματος είναι παλιό και ανεκτέλεστο. Οι μεγαλύτεροι ζήσαμε την περίοδο του ’89 και τα όσα συνέβησαν, δυστυχώς στα γεγονότα εκείνης της περιόδου η αδυναμία των πολιτικών κομμάτων να καθαρίσουν την «κόπρο» του Αυγεία στο εσωτερικό τους, επιβεβαιώθηκε τότε και δυστυχώς επιβεβαιώνεται και σήμερα. Γιατί όμως τα κόμματα δεν έχουν κάνει τίποτε στον τομέα της κάθαρσης; Δεν θέλουν; Δεν μπορούν;
Την απάντηση μπορούμε να την αντλήσουμε από μια παλαιότερη δήλωση του Βύρωνα Πολύδωρα. Είχε πει ότι πρέπει όταν η ΝΔ θα γίνει κυβέρνηση (νομίζω πριν τις εκλογές του 2004) θα πρέπει να πετάξει απ’ τις θέσεις ευθύνης 25.000 περίπου «κομματόσκυλα» του ΠΑΣΟΚ (περιγράφω το νόημα). Τότε έπεσαν λυτοί και δεμένοι να τον φάνε.
Αν δεχτούμε τη λογική και το νούμερο του Πολύδωρα τότε έχουμε:
25.000 «κομματόσκυλα» απ’ το ΠΑΣΟΚ και άλλα τόσα απ’ τη ΝΔ που στο μεταξύ έγινα κυβέρνηση αισίως φτάνουμε τις 50.000. Αν προσθέσουμε και τους βουλευτές, τους γύρω απ’ τους βουλευτές και τα κομματικά στελέχη των δύο κομμάτων εξουσίας τότε ο αριθμός μεγαλώνει.
Όλοι οι προαναφερόμενοι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο συμμετέχουν σε «παιγνίδια» διαπλοκής και διαφθοράς. Πρέπει να σημειωθεί ότι όλοι αυτοί κρατούν αρχεία με τα όσα διαπράττουν οι άλλοι (φακελώνουν ο ένας τον άλλο). Τα αρχεία αυτά αποτελούν εκβιαστικά όπλα για την περίπτωση που κάποιος θελήσει να κάνει κάθαρση της πολιτικής απ’ τα «λαμόγια» γι’ αυτό συχνά πυκνά ακούμε πολιτικούς ή στελέχη της κρατικής μηχανής να λένε «αν ανοίξω το στόμα μου θα κάψω πολλούς». Μ’ αυτό τον τρόπο κανείς δεν τολμάει να εξυγιάνει τους πολιτικούς χώρους. Υπάρχει και η ισοπεδωτική αντίληψη «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλλέτω», και φυσικά το «βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με».
Η κάθαρση δεν μπορεί να γίνει απ’ τα υφιστάμενα κόμματα ούτε απ’ τις παραφυάδες που ξεφυτρώνουν κάθε λίγο. Οι εκβιασμοί με στοιχεία που κρατούν όσοι μετέχουν της διαπλοκής και των παράνομων συναλλαγών είναι αποτρεπτικοί. Οι κάθε λίγο αναδυόμενες πολιτικές κινήσεις που μετέχουν παλιά και φθαρμένα πολιτικά πρόσωπα δεν τολμούν να καταγγείλουν τους «λαδιάρηδες» των κομμάτων απ’ τα οποία προέρχονται γιατί στην παραμονή τους σ’ αυτά έχουν βάλει «το δάχτυλο στο μέλι».
Η διαπλοκή χρειάζεται κατ΄ αρχήν τουλάχιστον δύο, τον εξυπηρετούμενο και τον εξυπηρετητή. Ο εξυπηρετητής για να μπορέσει να φέρει σε πέρας τα όσα επιθυμεί ο εξυπηρετούμενος χρειάζεται μία πλειάδα στελεχών κυρίως του δημόσιου τομέα που θα αναλάβουν την εκτέλεση των όσων χρειάζονται, άρα η ομάδα που συμμετέχει στην παράνομη συναλλαγή είναι μεγάλη και όχι μόνο ο υπουργός ή ο υφυπουργός. Τα όσα έγιναν στα σκάνδαλα των τελευταίων χρόνων επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.
Το πολιτικό μας σύστημα δυστυχώς είναι δέσμιο των αμαρτημάτων του και δεν μπορεί να τιμωρήσει τα μέλη του γιατί κινδυνεύει και το ίδιο με κατάρρευση. Γι’ αυτό και τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα για αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, για δήθεν κατασχέσεις κτλ δίνουν και παίρνουν.
Πλήρες αδιέξοδο.
Ο λαός δεν εξεγείρεται και δεν αντιδρά γιατί η διαφθορά έχει φτάσει πολύ χαμηλά, ακόμη και κλητήρας να είσαι κάπου το «δωράκι» σου είναι εξασφαλισμένο και «μαύρο».
Θα εξεγερθούν οι εφοριακοί; Μήπως οι υπάλληλοι της πολεοδομίας; Μήπως οι υπάλληλοι των δασικών υπηρεσιών; Μήπως οι υπάλληλοι των ΚΤΕΟ; και πάει λέγοντας.
Απομένουν υποψήφιοι για ξεσηκωμό οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Με την ανεργία και την ανασφάλεια που υπάρχουν σήμερα πολύ δύσκολα θα κινητοποιηθεί εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα μη έχοντας φυσικά και καμία εμπιστοσύνη στα συνδικαλιστικά του όργανα.
Μήπως θα ξεσηκωθούν οι μαγαζάτορες; Αυτοί ποτέ δεν συμμετέχουν.
Μήπως οι αγρότες; Όσο υπάρχουν οι επιδοτήσεις που τους έχουν καταστήσει άεργους με εξασφαλισμένο εισόδημα δεν πρόκειται.
Πλήρες αδιέξοδο.
Διαβάζω στα ελεύθερα ιστολόγια εκκλήσεις για κινητοποίηση του λαού, προτάσεις για αλλαγές στο οικονομικό και πολιτικό σύστημα, αναλύσεις των όσων συμβαίνουν, φόβους για τα όσα τυχόν θα συμβούν και αναρωτιέμαι, νομίζουμε ότι τα ελεύθερα ιστολόγια έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν τους Έλληνες πολίτες; Η φτωχή μου γνώμη είναι όχι. Οι Έλληνες που επισκέπτονται τα ελεύθερα ιστολόγια είναι στάλα στον ωκεανό, υπολογίζονται σε λιγότερους από 100.000. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι τα προαναφερθέντα «κομματόσκυλα» που το μόνο ενδιαφέρον τους είναι μη γίνει κάποια καταγγελία σε βάρος τους.
Η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων δεν έχει διαδικτυακή ενημέρωση. Μιλώ για τα ελεύθερα ιστολόγια και όχι γι’ αυτά που είναι είτε στρατευμένα στα κόμματα είτε είναι παραρτήματα των ΜΜΕ.
Και εδώ πλήρες αδιέξοδο.
Η πρόβλεψή μου είναι πως το πολιτικό σύστημα γνωρίζοντας τα όσα προανέφερα δεν πρόκειται να κάνει τίποτε για να καθαρίσει τον χώρο του, οι «λαδιάρηδες» θα αποφύγουν οποιαδήποτε επίπτωση των πράξεών τους και η κατάσταση θα οδεύει για πολύ χρόνο έτσι βυθίζοντας την χώρα όλο και πιο βαθειά στην κρίση και συνεχώς υποσχόμενο τα πάντα στους πάντες. Τι να κάνουμε; Στους Έλληνες αρέσει το παραμύθι.
Ο φοίνικας που θα αναγεννηθεί δυστυχώς κοιμάται. Ας ελπίσουμε ότι κάποτε θα ξυπνήσει μόνο να μην είναι πολύ αργά.
