Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Τέρελ Καστλ:«Αν θες φύγε, αλλά αν μείνεις μη γκρινιάζεις»

ΤΟΥ ΘΑΝΑΣΗ ΑΣΠΡΟΥΛΙΑ

Μετά το παιχνίδι με τον Πανιώνιο, όπου ο 39χρονος Τέρελ Καστλ έτρεχε πάνω κάτω επί σχεδόν 40 λεπτά, όλοι αναρωτήθηκαν... «Μα που βρίσκει το κουράγιο;» Από τότε που τα προβλήματα της ΑΕΚ έχουν γίνει αξεπέραστα με αποτέλεσμα ακόμα και το ζεστό νερό μετά τις προπονήσεις να έχει γίνει είδος πολυτελείας, οι περισσότεροι απορούν... «Μα γιατί δε φεύγει;».

Τα ερωτήματα γύρω από την παρουσία του Καστλ στο ελληνικό πρωτάθλημα και ιδιαίτερα στην ΑΕΚ είναι πολλά... Ωστόσο σε μία συνέντευξη που αλλιώς ξεκίνησε και αλλού η κουβέντα την πήγε, ο Αμερικάνος γκαρντ της Ενωσης έδωσε εξηγήσεις και απαντήσεις. Τέτοιες που εμείς δεν προσμέναμε, τέτοιες που τον καθιστούν ως ένα από τα ιδιαιτέρως σκεπτόμενα μυαλά της Α1...

Και μην ξεχνάμε, ο Τερέλ Καστλ είναι Αμερικάνος, ανεξαρτήτως αν διαθέτει κοινοτικό διαβατήριο. Στην πραγματικότητα ευρωπαίος δεν έγινε... Γεννήθηκε. Κι όσοι περιμένουν από αυτό να στήσει στο απόσπασμα τη διοίκησης της ΑΕΚ, να βγάλει όλα τα άπλυτα στη φόρα, να περάσει γενεές 14 όσους έχουν φέρει τους παίκτες σε τραγικό σημείο ...κακώς περίμεναν.

Διότι για τον 39χρονο γκαρντ τα πράγματα είναι πολύ απλά... «Αν δε θες φύγε... Αν μείνεις όμως, σταμάτα να γκρινιάζεις». Ο Τέρελ Καστλ μέσα από τη συνέντευξη στο «SentraGoal» δίνει μία άλλη διάσταση των προβλημάτων του Δικεφάλου και δηλώνει... «Εγώ ποτέ δεν ήμουν φυγόμαχος».

Και βέβαια, ως απόλυτος γνώστης της κατάστασης στην Ελλάδα τα τελευταία 7 χρόνια βάλει κατά της διοργανώτριας και όλων όσοι έχουν κρατήσει το επίπεδο του μπάσκετ στη χώρα μας στο χαμηλότερο σημείο...

«Ολοι έχουν πρόβλημα, όχι μόνο η ΑΕΚ»

«Είναι δεδομένο ότι όλοι αντιλαμβάνονται τη δύσκολη οικονομική κατάσταση που υπάρχει, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο το κόσμο. Η διαφορά όμως είναι ότι εγώ δεν θέλω να κριτικάρω κανένα από την ΑΕΚ. Ολες οι ομάδες έχουν πρόβλημα. Οχι μόνο η ΑΕΚ. Γιατί δηλαδή πρέπει να εστιάζουμε όλη την προσοχή μας στην ΑΕΚ, όταν όλο το πρωτάθλημα είναι στην ίδια κατάσταση;» μας είπε αρχικά ο γεννημένος τη 12η Σεπτεμβρίου 1972 στη Λουιζιάνα.

Πριν συνεχίζουμε όμως, αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Καστλ είδε για πρώτη φορά το φως του ήλιου στην πόλη Τζίναρετ της Πολιτείας της Λουιζιάνα, μία πόλη που είναι γνωστή ως 'Sugar City" των 6 χιλιάδων κατοίκων, εκ των οποίων 34.2% ζει κάτω από το όριο φτώχειας... Το πιο δραματικό της υπόθεσης είναι ότι το 46.2% του προαναφερθέντος ποσοστού ανήκει στην ηλικιακή τάξη κάτων 18 ετών και το 23.3% πάνω από τα 65. Πιθανώς αυτά τα στοιχεία να είναι επεξηγηματικά για αυτά που θα διαβάσετε πιο κάτω...

Ας επιστρέψουμε όμως, στις λέξεις του Καστλ... «Βρίσκομαι στην Ελλάδα 7 χρόνια πια και διακρίνω ότι το λάθος δεν αφορά σε μία ομάδα. Από το 2004 οπότε και βρίσκομαι στην Ελλάδα δεν έχω δει τίποτα να βελτιώνεται. Το επίπεδο του πρωταθλήματος είναι ακριβώς το ίδιο και τίποτα δεν έχει αλλάξει. Θα έλεγα ότι γίνεται ολοένα και χειρότερο. Και δεν αναφέρομαι στο μπάσκετ φυσικά, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα που αφορούν στην οργάνωση, το μάρκετινγκ, τη φιλοδοξία. Εκεί είναι το πρόβλημα και μην κάνετε το λάθος να εστιάζετε το ενδιαφέρον σας στην κάθε ομάδα ξεχωριστά. Τον πρώτο χρόνο που ήρθα στον Αρη, ήταν όλα μία χαρά. Από τότε, συνολικά στη χώρα, δεν έχω δει να βελτιώνεται τίποτα».

Θα έλεγε κανείς ότι ο Καστλ μιλάει εκ του ασφαλούς... Είναι 39 ετών, η καριέρα του φτάνει στο τέλος της και μιλάει επειδή δεν έχει και πολλά πράγματα να περιμένει... Ισως να είναι κι έτσι. Ωστόσο, αυτά που λέει ο Αμερικάνος δεν είναι συγκαιριακά. Είναι προϊόν της στάσης ζωής που ακολουθεί από τότε που γεννήθηκε...

«Προβλήματα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο... Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική κατάσταση. Ολες οι ομάδες του κόσμου έχουν προβλήματα. Ξέρεις που διαφωνώ; Αν αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με αρνητισμό, δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτα προς το καλό και συμφέρον όλων. Εχω μάθει, όταν μπαίνω στο γήπεδο να αφήνω τα πάντα πίσω μου. Και πάνω απ'όλα να μην τα παρατάω ποτέ»...

«Εγώ δεν είμαι... quitter»

Η τελευταία λέξη του ήταν να χτύπησε το καμπανάκι... Ποτέ δε σκέφτηκε δηλαδή να φύγει από την ΑΕΚ; "Ποτέ... Δεν είμαι quitter (από το quit, που σημαίνει παραιτούμαι). Προτιμώ να παραμένω θετικός... Να παλεύω και να δουλεύω μέχρι να γίνουν τα πάντα καλύτερα. Διότι κάποια στιγμή θα γίνουν. Η ζωή κάνει κύκλους. Βεβαίως, πολλοί μπορεί να πουν ότι η δική μου κατάσταση δεν είναι ίδια με τον άλλον. Εγώ μπορεί να είχα τη συνήθεια να έχω κάποια λίγα χρήματα στην άκρη και να μην περιμένω κάθε μήνα τις πληρωμές για να ζήσω.

Κάποιοι άλλοι μπορεί να έχουν βιοποριστικό πρόβλημα και το καταλαβαίνω απόλυτα. Ωστόσο, έτσι είναι η ζωή. Δεν τα φέρνει πάντα όπως θέλουμε και πρέπει να είμαστε έτοιμοι να την αντιμετωπίσουμε" λέει ο Καστλ, που, σημειωτέον, έχει παίξει σε μερικές από τις πιο "δύσκολες" ομάδες της χώρας... ΑΕΚ, Ολύμπια Λάρισας, Ηρακλής...

«Αλήθεια είναι αυτό, αλλά δεν έχω παράπονο. Στην ΑΕΚ μάλιστα ξέρω και το λέω ειλικρινά ότι δεν έχουν γίνει λάθη. Η ομάδα κουβαλάει βάρη που δε δημιουργήθηκαν καν πέρσι, αλλά πρόπερσι. Κουβαλάει αμαρτίες άλλων. Από παλιότερα χρόνια. Δε γίνεται να μη σεβαστώ την προσπάθεια που γίνεται». Για να επιστρέψει πάλι στις βολές κατά του ΕΣΑΚΕ... »Τα πρόσωπα ατομικά δεν κάνουν λάθη. Η Λίγκα αλήθεια, που είναι; Τι έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια για να βελτιώσει την κατάσταση; Για να προωθήσει το προϊόν να το κάνει πιο όμορφο; Νομίζω τίποτα!».

Μιλώντας όμως για τους συμπαίκτες του και την ΑΕΚ, ο Καστλ έχει να καταθέσει απόψεις που αν μη τι άλλο, είναι διαφορετικές από του σωρού... «Ολοι έχουν μία αρνητική διάθεση αντιμετώπισης των πραγμάτων. Ολοι βρίσκουμε δικαιολογίες μέσα από τα προβλήματα για την εικόνα που παρουσιάζουμε στο γήπεδο. Για εμένα αυτό είναι τεράστιο λάθος»...

Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούς έναν επαγγελματία παίκτη, που έχει ταξιδέψει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του για να παίξει μπάσκετ... «Δεν ξέρω αν σου ακούγονται ιδιαίτερα και διαφορετικά αυτά που λέω. Μπορεί να είναι. Ωστόσο, είναι αρχές ζωής για εμένα, που μου τις εμφύτευσε η μητέρα μου από τότε που γεννήθηκα. Τα χρήματα για εμένα δεν είναι το παν. Και αυτό που αντιμετωπίζουμε εμείς, θα μου επιτρέψεις να πω ότι δεν είναι προβλήματα...

«Αλλοι δεν έχουν νερό να πιουν κι εγώ θα φωνάζω που δεν είναι ζεστό;»

Για ποια προβλήματα μπορώ να μιλήσω εγώ όταν υπάρχουν άνθρωποι με κομμένα χέρια και πόδια; Ανθρωποι που δεν έχουν σπίτι να μείνουν, διότι τους το κατάπιε έναν τυφώνας; Ρωτήστε αυτούς που ζουν στην Νέα Ορλεάνη, την Αϊτη και οπουδήποτε έζησαν την κατάρα μίας φυσικής καταστροφής...

Αλήθεια, πείτε μου, τι να πω εγώ; Πως να μιλήσω και να διαμαρτυρηθώ επειδή δεν έχουμε ζεστό νερό στα αποδυτήρια, όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν καν νερό; Ανθρωποι που κάνουν μπάνιο σε βρώμικο, λασπωμένο νερό; Κι επίσης άνθρωποι που δεν έχουν δυνατότητα να ζεστάνουν το νερό τους και μαθαίνουν από μικροί να κάνουν μπάνιο με παγωμένο;»...

Τα λόγια του είναι πέρα για πέρα αληθινά, έστω κι αν κάποιοι σκεφτούν ότι ο Καστλ "λαϊκίζει"... "Δεν έχω να απολογηθώ για τίποτα. Ετσι έχω μεγαλώσει. Κι όπως είπα πριν καταλαβαίνω απόλυτα και τα παιδιά που δεν αντέχουν να ζουν σε αυτές τις συνθήκες. Ξέρω ότι είναι άσχημο να ζεις τόσο δύσκολα. Ωστόσο, εγώ θα λέω ένα πράγμα...

«Δε σου αρέσει; Φύγε! Παράτα τα όλα και ψάξε αλλού την τύχη σου... Μην μένεις αναγκαστικά και μην παραπονιέσαι συνέχεια Βρες τη λύση. Οταν μένεις και σου φταίνε τα πάντα δεν μπορείς να προσφέρεις ούτε στον εαυτό σου, ούτε στην ομάδα. Κάνε τη επιλογή σου και θα είναι απολύτως σεβαστή. Μην μένεις και ψάχνεις για δικαιολογίες.

Είναι γελείο να κάνουμε παράπονα συνεχώς. Κάθε πρωί που ξυπνάς αναζητάς κάτι να επιβεβαιώσει τον δικό σου αρνητισμό. Παίζουμε εκτός έδρας και ενοχλούμαστε διότι δεν είμαστε στο γήπεδό μας. Πως γίνεται αυτό; Ενα γήπεδο είναι κι αυτό. Πρέπει να παίξουμε. Δεν γινεται κάθε φορά που φεύγουμε από το γήπεδό μας να ψάχνουμε άλλοθι».

«Για να παίξεις μπάσκετ δεν θες πούλμαν και ζεστό νερό. Μόνο σορτσάκι και φανέλα»!

Η τελευταία αναφορά του έχει να κάνει και με τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στο μυαλό των παικτών της ΑΕΚ... Και ο Καστλ θίγει κι αυτό το κομμάτι... «Δεν υπάρχει ισορροπία πνευματική. Οταν είσαι αρνητικός, δεν σε ενδιαφέρει. Σε σε απασχολεί τι θα γίνει μέσα στο γήπεδο. Εχεις αλλού το μυαλό σου. Κάνεις ένα λάθος και δε σε ενοχλεί. Δε σε ενδιαφέρει το μπάσκετ, σε απασχολούν άλλα πράγματα. Αν θέλεις μένεις, με τον τρόπο που πρέπει. Αν δε θέλεις ψάξε να βρεις αλλού δουλειά.

Για να παίξεις μπάσκετ δε χρειάζεται να έχεις ζεστό νερό, ούτε λεφτά, ούτε πούλμαν... Εγώ έμαθα ότι για να παίξω μπάσκετ, αυτό που με ευχαριστεί όσο τίποτα στη ζωή μου, χρειάζομαι μόνο ένα σορτσάκι κι ένα ζευγάρι παπούτσια. Στα playgrounds της Αμερικής, στα πικ απ παιχνίδια, έτσι έμαθα να κερδίζω τη θέση μου. Με ένα σορτς και ένα ζευγάρι παπούτσια. Δε μου χρειαζόταν τίποτα άλλο».

Καταλήγοντας, ο Τερέλ Καστλ από τη Λουιζιάνα, την Πολιτεία που γνώρισε την μήνη της καταστροφής από τον τυφώνα Κατρίνα, τον σπόρο του θανάτου και της εξαθλίωσης χιλιάδων ζωών και οικογενειών το 2005, έλυσε κι ένα μυστήριο... "Ποτέ δεν είπα ότι θα φύγω από την ΑΕΚ. Και ποτέ δεν απείλησα με αποχή από την προπόνηση. Δεν θα απουσίαζα ποτέ από προπόνηση.

Εκείνη την ημέρα που δημιουργήθηκε η παρεξήγηση καθυστέρησα να πάω στην προπόνηση διότι ήμουν με τον προπονητή και τη διοίκηση σε ένα ραντεβού για να συζητήσουμε για το μέλλον. Ακουσα πολλά για εκείνη την ημέρα. Αργησα διότι ήμουν με τη διοίκηση και περιμέναμε τον νομικό της ομάδας για να μιλήσουμε. Χωρίς να τεθεί ποτέ θέμα αποχώρησης. Ποτέ δεν είπα ότι θα φύγω. Μίλησα με τον κόουτς, του εξήγησα ορισμένα πράγματα, όπως και στη διοίκηση και αυτό ήταν όλο".

Οσο για το θέμα του προπονητή... «Εχω μιλήσει πολλές φορές με τον κόουτς. Ωστόσο έχει άλλη άποψη. Δεν ήθελα να φύγει από την ομάδα, αλλά θα τον υποστηρίξω όποια απόφαση κι αν πάρει. Τις περισσότερες φορές δεν φταίνε οι προπονητές για αυτά που συμβαίνουν. Δεν είναι αυτοί που θα μπουν στο γήπεδο για να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, ή να παίξουν άμυνα. Οι παίκτες, εμείς είμαστε αυτοί που παίζουμε».

Πηγή: http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=10638&subid=2&pubid=109084684