Μεσημέρι καθημερινής. Σε ένα τρόλεϊ, κάπου στη Σταδίου. Γεμάτο κόσμο. Ζέστη αποπνικτική.
«Θέλετε να κλείσουμε τα παράθυρα, θα ανοίξω το air-condition να δροσιστούμε καλύτερα όλοι!» ακούω να λέει ο οδηγός. Την αμηχανία διαδέχτηκαν η σιωπή και η αδιαφορία. Οκ, δεν έβγαλε και ντουντούκα, ακούστηκε όμως σχεδόν από όλους. Σε λίγο το επανέλαβε πιο επιτακτικά. Το βλέμμα παράκλησης μέσα από τον εσωτερικό καθρέφτη τα μαρτυρούσε όλα. Είχε σκάσει ο άνθρωπος, όπως και οι περισσότεροι εκεί μέσα. Αδιαφορία και πάλι.
Είπα να κάνω δειλά-δειλά τα πρώτο βήμα. Οπλίστηκα με...
Διαβάστε περισσότερα »